Monday, April 5, 2010

Ligo

Buhok niya’y magaspang na dayaming nagsasala-salabid,
nanlalagkit sa pamadang kahapon inilamas. Nanlilimahid.
Mukha niya’y nangangaliskis, nalalaglag ang namuting balat
ng natuyong tigyawat. Bigote’y nagsusulputan. Kumakaskas.

Nakakapit pa sa kanyang bagang ang mga pulbos ng munggong ginisa,
nakasingit sa ngipin ang hibla ng dahong-ampalaya. Umaalingasaw.
Libag sa leeg, pusod, singit at alak-alakan ay gumuguhit,
asim ng kilikili’y nanunuot sa balahibong kulot-kulot. Kumakapit.

Salawal niya’y naninilaw sa gitna, naghalo ang natuyong
tagas ng ihi at katas, naluto ang ari sa makating asin. Maalat.
Katawan niya’y naghuhulas sa naghalong langis at pawis,
binalot pa sa damit na tatlong araw nang walang palit. Maanghit.

Isang tabo ng malinaw na tubig ang nagsilbing-pambinyag,
malayang ibinuhos, sumindak sa baho’t dumi. Nalansag!
Buhok ay kinuskos sa saganang langis ng palmera,
dinikdik na yerba buena, dagta ng aloe vera. Nagkaporma!

Mukha’y hinilamusan sa katas ng sariwang papaya,
pinulbos na perlas, mga pinisil na bitamina. Gumanda!
Ngipi’y marahang ineskoba sa pampaputing krema,
nilunod ang bibig sa maanghang na agua. Preskong hininga!

Labakara’y ipinahid sa habong tinimpla sa gatas ng kambing,
pinitpit na petalyo ng rosas, katas ng mga prutas. Dumulas!
Pagkaraa’y ipinangkiskis sa dibdib, likod, pigi, hita’t binti
hanggang sa mga sulok at singit na di nadadaiti. Pumuti!

Bagong tao na naman.

No comments:

Post a Comment